Afgenomen meditatie met lichtwerker
8 augustus 2015
Gisteren kwam S. voor de meditatie. Verkort verteld, want het duurde 1,5 uur.
Aan het begin zag ze paars en zwart (zoals altijd, zei ze) en het paars verdween in een donker gat. De kleuren werden feller en ze zag tijdens de hele meditatie steeds poorten.
Toen zag ze een berg of vulkaan met sneeuw, een breukje, een slingertrap, veel vormen die ze niet begreep. Ineens zei ze: Ik zie een grote stad met wolkenkrabbers. En toen kreeg ze contact, ze was in een hogere dimensie (12e kreeg ze door) en werd even emotioneel.
Haar hartchakra begon te trillen. Ze zag een brug met een rivier eronder en een schip met mast. Ze mocht haar zware energie op dat schip dumpen en het vaarde weg. Ze zag weer die stad en deze was zwart, het was omgeven door paars. Ze zag de aardbol en er kwam vuur uit. De aarde heeft het héél erg moeilijk, het gaat echt niet goed. Veel water, veel vuur. Toen kwam een schaduw van een persoon met een hoed voorbij, maar ze zei: Ik schenk er geen aandacht aan. De aarde is een levend organisme. Ze vertellen iets over het duistere, zei ze en er verscheen een reptilian oog en ze kreeg door dat het de 3e en 4e dimensie was. Er is nog véél werk aan de winkel en ze kreeg bezorgdheid door.
Vooral in onze slaap hebben wij het heel erg druk en daarna weten wij wat we moeten doen en we weten wanneer het zover is.
Een grote breuk. Heel veel water, het is een soort reiniging van Moeder Aarde. Begint bij Afrika, loopt door de zee naar Italië.
Toen weer die stad, met een rivierbrug, het lijkt Amerika wel, zei ze. Zag een kerncentrale met lange pijp, een heuvellandschap en veel verdriet. Vloedgolven en een dam en rook. Ineens zag ze de zon en zei dat het ook met de zon te maken had, een transformatie. Een zonnestorm en er kwam een hele sliert uit. Ze zag energie en het was kabammm, zo de ruimte in en ze zag weer iets barsten. Alles zal gebeuren op redelijk korte termijn.
Daarna mocht ze zelf naar het Licht. Bovenaan de trap zei ze: Ik zie het en ik ben het zelf ook. Het is een soort sfeer zei ze, met veel warmte, liefde en licht, stilte en sereen. Toen zag ze andere sterrenstelsels. Op de vraag of ik nog iets voor haar kon doen zei ze: Dat heb je nu al gedaan.
De laatste boodschap was dat wanneer het hier klaar is, ze naar huis mag gaan, naar haar eigen sterrenstelsel Andromeda.
Héél bijzondere meditatie.
Gisteren kwam S. voor de meditatie. Verkort verteld, want het duurde 1,5 uur.
Aan het begin zag ze paars en zwart (zoals altijd, zei ze) en het paars verdween in een donker gat. De kleuren werden feller en ze zag tijdens de hele meditatie steeds poorten.
Toen zag ze een berg of vulkaan met sneeuw, een breukje, een slingertrap, veel vormen die ze niet begreep. Ineens zei ze: Ik zie een grote stad met wolkenkrabbers. En toen kreeg ze contact, ze was in een hogere dimensie (12e kreeg ze door) en werd even emotioneel.
Haar hartchakra begon te trillen. Ze zag een brug met een rivier eronder en een schip met mast. Ze mocht haar zware energie op dat schip dumpen en het vaarde weg. Ze zag weer die stad en deze was zwart, het was omgeven door paars. Ze zag de aardbol en er kwam vuur uit. De aarde heeft het héél erg moeilijk, het gaat echt niet goed. Veel water, veel vuur. Toen kwam een schaduw van een persoon met een hoed voorbij, maar ze zei: Ik schenk er geen aandacht aan. De aarde is een levend organisme. Ze vertellen iets over het duistere, zei ze en er verscheen een reptilian oog en ze kreeg door dat het de 3e en 4e dimensie was. Er is nog véél werk aan de winkel en ze kreeg bezorgdheid door.
Vooral in onze slaap hebben wij het heel erg druk en daarna weten wij wat we moeten doen en we weten wanneer het zover is.
Een grote breuk. Heel veel water, het is een soort reiniging van Moeder Aarde. Begint bij Afrika, loopt door de zee naar Italië.
Toen weer die stad, met een rivierbrug, het lijkt Amerika wel, zei ze. Zag een kerncentrale met lange pijp, een heuvellandschap en veel verdriet. Vloedgolven en een dam en rook. Ineens zag ze de zon en zei dat het ook met de zon te maken had, een transformatie. Een zonnestorm en er kwam een hele sliert uit. Ze zag energie en het was kabammm, zo de ruimte in en ze zag weer iets barsten. Alles zal gebeuren op redelijk korte termijn.
Daarna mocht ze zelf naar het Licht. Bovenaan de trap zei ze: Ik zie het en ik ben het zelf ook. Het is een soort sfeer zei ze, met veel warmte, liefde en licht, stilte en sereen. Toen zag ze andere sterrenstelsels. Op de vraag of ik nog iets voor haar kon doen zei ze: Dat heb je nu al gedaan.
De laatste boodschap was dat wanneer het hier klaar is, ze naar huis mag gaan, naar haar eigen sterrenstelsel Andromeda.
Héél bijzondere meditatie.
