22 november 2015

Net thuis....700 km vandaag achter de rug, maar wat een geweldige dag! 💛

Eerst naar een super lieve dame van 84 die mij zeer na aan het hart ligt.
R. was eerst nog een beetje angstig om met de adelaar mee te gaan, maar kon dat overwinnen met haar liefde.
Ze werd emotioneel, want ze zag ook haar overgegane hondjes weer terug waar ze zo van houdt.
Met de adelaar mocht ze daarna mee naar de zon en voelde de warmte.
Ineens zei ze: Ohh....Ik voel de liefde echt door me heen, is dit wel echt? Ohh wat geweldig....wat is het hier mooi, prachtig. Ik zou er eigenlijk willen blijven! 

Ik zei: Nee lieverd, u heeft nog een taak te verrichten hier op aarde.
Ze kreeg te horen dat haar benen en ogen zullen genezen.
Ze loopt nog met een rollator en ziet nu heel slecht. 
Dan volgt er een leuke conversatie. 

Ze krijgt door van de adelaar dat hij Marinus heet, maar dat vond ze geen toepasselijke naam en besloot hem A-pijn te noemen.
Ze hoorde heel hard lachen in gedachten, hij gaf aan er even aan te moeten wennen maar het was oké. Hij maakt grapjes, zegt ze.
Hij zegt: Zullen we even op een terrasje een drankje gaan doen?
Bitterballen? vraagt hij, get, get, get.....U zou het ook niet moeten eten.
En hij snapt niet dat ik iedere dag havermout pap eet, zegt ze, maar ik zeg hem dat het cholesterol verlagend is.
Nu hoort ze weer heel erg lachen en ze hoort: Dat jij daar in gelooft.
Ja, dat is zo had ze tegen hem gezegd, ja....eigenwijs dat ben je, had ze weer terug gehoord van de adelaar.

Ze straalde nog meer Licht uit dan ze al deed en A-pijn laat haar weten altijd haar grote vriend te zijn en ze heeft nog nooit zo veel onvoorwaardelijke liefde gevoeld.
Hij belooft haar ook te halen wanneer het haar tijd is als ze overgaat, als ze 105 is zegt ze zelf, de lieve schat haha....want 104 is te jong en 106 is te oud zegt ze 💛

---

Dan gaan we van Den Helder naar Musselkanaal, naar A. van 22.

Ze ziet de adelaar al vanuit de zon komen en vliegt met hem mee naar de zon.
Ze heeft een roze met groene bikini aan en ze ziet een soort boogachtig iets, een verrassend Licht, zegt ze.
Dan ziet ze een tijger met een klein welpje en ze gaan de bossen in. 
Ze ziet ineens 8 mensen die op de vlucht zijn, oorlog.
Eén van hen is een klein kindje van een jaar of 5.
We overtuigen ze alle angst los te laten en dan ziet A. iets van vleugels, de zielen gaan schuin mee omhoog....Dan ziet ze een bos en een lege vlakte en voelt een koud briesje.
Ik vraag haar die kou liefde te geven, dan verdwijnt het. 

Nu komt een roodachtige vlinder voorbij met de boodschap: Make love, not war.
Dan voelt ze een stompachtige gevoel in haar buik, ze vraagt de adelaar waarom dit is, maar krijgt als antwoordt dat ze daar zelf achter moet komen.
Nu ziet ze een witte engel om haar heen met de naam Hennie en doorgeeft dat ze goed moet luisteren naar wat haar gevoel zegt en mensen vertrouwen.
Welke dimensie, vraag ik? Dan krijgt ze 4e door.

Ik heb het gevoel dat ik rond gedraaid wordt, zegt A.
Ik vraag of het haar gidsen zijn, maar ze zegt dat het overgegane zusje en tante zijn 💛 
A. ziet een deur en er staat een klein jongetje met de naam Tim voor.
Hij zegt A. dat ze meer moet leren luisteren naar anderen en meer gevoel moet uiten.
Ik vraag of ze door de deur mag.
Nu staat de deur wel open zegt A., maar er staan mensen voor die het tegen houden.
Het is niet goed en te druk, krijgt ze door. 

Dan dringt het tot mij door dat al deze zielen ook naar het Licht mogen.
A. hoort en ziet een vrouw huilen, ze schreeuwt om haar baby.
We overtuigen haar dat ze in het Licht haar baby ziet of in ieder geval vanaf daar haar baby kan bezoeken (als de baby nog leeft).
Dan durft ze te gaan, waarna anderen ook durven. 
A. vraagt mij: Kan het zijn dat ze een soort van opgezogen zijn?
Ik zeg dat dat inderdaad mogelijk is. Dan durft Tim ook te gaan.
Er staan er nog 3 te discussiëren zegt A. maar durven dan ook om de beurt te gaan.

Dan ziet A. een oud stenen gebouw met de ramen dicht getimmerd.
Ik vraag waarom dat is en A. zegt: Brand, explosie en er is nog een ziel, Henk.
Hij wilt nog niet naar het Licht, want hij heeft nog het gevoel dat hij zijn broer en zus moet helpen.
Zijn brandwonden doen zo'n pijn laat hij A. weten en ik zeg tegen A. dat ze tegen hem moet zeggen dat hij in het Licht geen pijn meer heeft.
Dan wilt hij nog één keer het huis in, komt terug, geeft A. een hand en bedankt haar en verdwijnt in het Licht. 

Ik vraag A. of de adelaar er nog wel is, dan zegt ze dat hij al naar het volgende is.
En dat is een boerderij. Hij vliegt naar een slootje waar een klein meisje geknield zit.
Ze heet Nadisha en A. ziet een boerenland weg, de kleine meid probeerde te ontkomen.
Ze is 9 of 10, ze weet het niet goed meer.
We zeggen haar dat zeggen angst meer hoeft te hebben, maar dan zegt ze dat ze zo bang is dat die man andere kindjes ook iets aan doet.
A. zegt dat Nadisha het over een witte vlek heeft en daar is ze inmiddels heen. 

De adelaar wilt terug naar het strand, zegt A.
Ik vraag haar te vragen of ze weer terug naar de zon mag.
Achterop de adelaars rug mag het en ze ziet een papagaai voorbij komen.
Nu een dolfijn met 2 kleintjes en ik vraag of ze een boodschap hebben?
Die luidt: Vlucht niet voor je gevoel.
Het witte Licht wordt nu steeds breder.
Ik ben nu op blote voeten met een lichtrose lange jurk aan, zegt A.
Het wordt steeds lichter en warmer, zegt ze.
Dan ziet ze water en het lijkt wel omgekeerde zee, zegt ze en ze hoort dat ze het water in moet.
Heerlijk warm water, vrijheid, zegt ze.
De wolken hebben een soort van handen tegen elkaar met een kettinkje, soort parel ketting met een kruisje.
Het betekent geloven in wat er komen gaat, zegt ze.
Er komen redelijk veel veranderingen, maar leren vertrouwen en mensen gelukkig maken, een betere toekomst voor iedereen, hoort ze en wéér: Make love, not war!

Op de ketting staat: Liefde en toekomst en op de sluiting staat: 3 keer een 1 of 3 keer een i.
Ik vraag: Wat is de betekenis?
En ze krijgt door: Iets met een engel, maar daar kom ik spoedig achter. Vertrouwen en geloof.
Nu ziet ze blauw en dit gaat over in groen.
Kleur van haar kleding is nu: geel/oranje en gaat over naar rood, roze, paars.
Gevoel alsof ik in een draaikolk zit, zegt ze.
Ik voel energie en zie ook een soort lichtflits.
Wéér een dolfijn met de boodschap: Ontdek de mensen, niet alles is wat het lijkt.
Sommigen kun je met liefde bereiken, anderen moet ik vergeten, zegt A. en ik moet leren ontspannen, hoort ze. 

Hier begint het nu te prikkelen, zegt ze en grijpt naar haar voorhoofd.
Open zetten van het gevoel, hoort ze. 
Opeens wil de adelaar naar de maan, zegt A.
Er zit een grote doorzichtige kring omheen en witte lichtflitsjes, zegt A. 

Ik hoor loslaten, pijn, alles wat niet goed was, vergeving.
En ik zeg haar op te zeggen in gedachten dat ze haar verleden en haarzelf vergeeft. 
De doorzichtige kring wordt minder, het begin van een nieuw leven.
Ze voelt tintelingen in haar handen en krijgt door dat ze anderen mag helpen helen.
Dan voelt ze weer een briesje.
Iets wat naar 'boven' wilt, maar ook weer niet.
Het is hier te mooi, hier kan hij dollen, zegt A. 
Het is dus een ziel die nog niet naar het licht wil.
Ik laat A. zeggen dat het in het Licht veel leuker is, maar dat lijkt hem toch niet hoort A.
Ik overtuig geen angst te hoeven hebben, maar vertrouwen, dan vertrekt hij ook.

Dan zegt A. dat ze net op een regenboog lijkt, ze vliegt weer, de adelaar wil verder.
Ik word nóg lichter zegt A. en alles wordt wit om me heen, het fonkelt, ik verblind mezelf, zegt ze en ik voel veel warmte. 
Dan ziet ze 4 mensen die elkaar de hand geven.
Andrea zegt: Verder gaan en luisteren naar je intuïtie, leer observeren en straal altijd liefde uit!
En dat A's hart warm genoeg is.

Dan vraag ik of ik nog iets voor A. kan betekenen?
Andrea zegt: Begrijp A. goed, dat is nodig. Dan hoort ze de andere 3 namen, Gerard of Geraldine, Teun of Toon en Melissa. 
Ik vraag A. te vragen welke dimensie ze zijn en zij zegt: Teun in 4, de rest in 5.
Ik vraag waarom nog niet allemaal in 5?
Teun lacht en reageert dat hij nog niet zijn best genoeg heeft gedaan.
Ik zeg A. dat ze moet doorgeven dat hij de liefde weer in zijn hart moet gaan voelen, eerst zegt Teun dat het moeilijk is, maar dan lukt het hem en hij gaat naar het Licht en de andere 3 volgen meteen daarna.

Nu verblind ik mezelf echt, zegt A. en het lijkt alsof ik zelf de zon of de maan ben, dan hoort ze van de adelaar de maan, want de maan is het vrouwelijke en zilver en de zon is mannelijke energie en daar hoort goud bij 💛
Hij is echt trots en en het wordt alleen maar witter. Nu draagt ze zelf ook wit en de laatste boodschap is: Neem de tijd, je hebt alle tijd, doe rustig aan.

Heel erg moe, maar zeer dankbaar ga ik nu slapen.
Niet alleen twee prachtige zielen die zichzelf hebben weten te verlichten, maar ook vele 'vastzittende' zielen die over zijn naar het Licht 😇
Wat is het leven toch geweldig en bijzonder 💛
En je ziet, verlichting heeft totaal niets met aardse leeftijd te maken!
​

---

​